Baru - baru ini saya telah menerima sebuah bungkusan dari my colleagues, kata mereka hadiah sempena konvokesyen sy...sape x excited menerima hadiah, tak kira lah hadiah tu dari sape pon (tp lau sari musuh tu kena b'waspada la kn, mne tau ade bom..hehe) janji sempena sempena hari kebahagiaan sy, sy xkesah hadiah tu kecik ke besar, murah ker mahal...
Kesahnye bermula apabila selepas dari beberapa bulan sy menerima hadiah ini, di ka edai makan yg best bg sesetengah org, tp xbest sgt bg org mcm sy (sbb da xleh minum kopi bnyk sgt da skan). Di hari tempat kejadian salah seorang dari mereka mengungkit tentang hutang. Saya sememangnye dgn muke blur xde perasaan tidak la syak wasangka ape2 kerna setahu sy sy jarang melibatkan diri dengan perkara2 yg melibatkan hutang antara my colleagues (org yg b'hutang xbyr dgn sy ade la)....Rentetan dari kejadian itu maka terlerailah cerita bahawasanya perkongsian yg dibuat tuk membeli hadiah konvo sy adalah paksa dalam rela.
Dan selepas hari rentetan itu berakhir maka kecewalah sy setiap kali memandang hadiah pemberian mereka. Adakah mereka tidak ikhlas memberi kepada saya? bagaimana harus sy buat agar perasaan terpaksa mereka dapat dileraikan? mungkinkah sy patut memecahkan/mengerat hadiah yg satu ini dibahagi dan diagih kepada mereka. Apalah sangat pemberian ini kalau kerananya boleh memecah belahkan antara hubungan. Jika begini keadaannya sy xkesah langsung jika tak dapat hadiah dari seseorang yg di panggil kawan.
Tiada gunanya memberi jika tidak ikhlas, tiada gunanya berbudi jika mahu dibalas.
Wang ringgit, harta dan jenama mewah bukanlah segala-galanya di dunia ini.
Rupe paras dan pangkat bukanlah kekal selamanya hanyalah pinjaman semata2.
perlu ingat tu..
No comments:
Post a Comment